الحلقه الثانيه
فى الحلقه الاولى
وصلنا الى اتفاق وافقت فيه ان الصرصور يقعد معايا فى الاوضه
وبناء عليه
بدأ الصرصور يبحث عن مكان يأويه فى اوضتى
وانا بدأت اكمل رسم الماكيت
فاااااااااااااااااااااصل
( وبناء على طلب الجماهير )
هقوووووووول ايه هو الماكيت وأمرى لله
الماكيت دا ورق بنصمم عليه صفحات الجرنال
عدددددددددددنا
الصرصور بعدها اختفى لمده ربع ساعه تقريباً
وبعد كدا بدأت اشوفه تانى
رايح جاى
رايح جاى
رايح جاى
فقلت فى نفسويتى اكيد الصرصور بيتفقد المكان علشان يختار جزء يسكن فيه
على العموم هو مفروض يحمد ربنا
انا ولا طلبت منه اجار ولا حاجه ....ما هو شايف الاسعار ولعت ازاى
بس الحكايه طوووووووووووووووووولت اوى والصرصور مازال
رايح جاى
رايح جاى
رايح جاى
وانا صبرى نفذ كمااااااااااااان ........
فصرخت وقولتله
انت يا واد يا صرصور انت
ما تقعد كدا فى اى مكان وتركز
دا انت دوختنى معااااااااااااااك
والا قسماً بالله اطردك من الاوضه بتاعتى (واخد بالك) طردت الصرصورات
معى انى معرفش الصرصورات بتطرد ازاى بس ما عليييينا
بس ولا كأيننى قولتله حاجه اطلااااااااااااااااااقاً
والصرصور فضل برده
رايح جاى
رايح جاى
رايح جاى
ولانى حسيت بجوع فقلت اروح اشوف حاجه اكلها
وخرجت من الاوضه ابحث عن طعام استقر بى الحال
انى اغسل بعض الفاكهه واضعها فى طبق
وادخل مره تانيه الاوضه اكمل الماكيت واكل وانا برسمه
انا دخلت من هنا والصرصور وقف مكانه من هنا
وبصلى وبص للطبق اللى فى ايدى
ونظره استعطاف اخرى(طبعاً فاكريين النظره دى ليها تأثير السحر عليا)
هنا ادركت ما كان بالصرصور من جنون فهو بدافع الجوع
ياعينى على الصرصورات لما تجوع .......
ولانى قلبى عطوووووووووووف (على ما عتقد)
بصرف النظر انى بتعامل مع صرصور لانى مش مصدقه والله
فكنت لازم اشاركه معايا فى الاكل بتاعى زى ما شركته فى الاوضه
وعلشان نقسم الاكل علينا بالعدل
اديته من الموزه اللى كنت مسكاها فى ايدى ......
ما يعادل ثلث نصف حبه الارز
على قده..... اكيييييييييييييييد صرصورى الامورى ( اه بدلعه ما احنا بقينا اصحاب خلاص)هيفرح بيها اوى
وقلتله اتفضل يا صرصورى ....لقيته بصلى بصه وكأينه بيقولى
(شكلى هتعب معاكى اوى )انتى فاكرانى نمله دا انا صرصور
ادركت ان الحجم مش عجبه
فقررت ازوده بمعدل اربع مرات من نفس الحجم الاول
(يلااااااااااااااا عن ما حد حووووووووش ...... الواحد ملوش غير اصحابه برده)
والصرصور بدأ ينقل الاكل بتاعه حبه حبه للمكان اللى خصصه علشان يسكن فيه فى اوضتى
وانا كالعاده رزلت عليييييييه شويه
كل ما يجى يمشى احط كشكول المحاضرات فى وشه
يروووووح
يميييييييييييين وراه
شمااااااااااااااااال وراه
يميييييييييييييييييييين وراه
شماااااااااااااااااااااااال وراه
يمممممممممممين وراه
شمااااااااااااااااااااااال وراه
بس الغريبه انى اتعبت وصرصورى ما زال مستمر فى الاصرار للوصول
ودا كان اول درس اتعلمه (والغريبه انى اتعلمه من صرصور)
المثابره والصبر وقوه التحمل
ياااااااااااااااااااااااه
بعدها الصرصور استمر فى ادخال نصيبه من الطعام لمسكنه وانا رجعت ارسم الماكيت
وبعد مرور ما يقرب من ساعه كنت انتهيت بعدها من رسم الماكيت
افتكرت انى مشفتش الصرصور من حوالى ساعه
وعلشان حق الجار على الجار قلت اروح أسئل علييييييييييييييييه
وانتقلت لمكانه وقلت لازم استأذن مش ادخل على الناس كدا من غير ما استأذن
فبدأت انده علييييييه
صرصورى
صراصيرو
يا مصرصر
فلما مردش عليا
قلقت اكتر
فقلت ما بدهاش انا ابص واشوفه ماله
احسن يكون تعب من كتر الاكل
ونزلت أنظر داخل منزله
لارى بعينى ما لم اكن اتووووووووووووقع رؤؤؤؤيته ابداً
خيااااااااااااااااااااااااااااااانه
انتظروناااااااااااااااااااا فى الحلقه القادمه
انامل تتحدث
